สวัสดีจ้าวันนี้ เรื่องเล่าชาวสยาม จะพาทุกคนมาศึกษาเรื่องเล่า ประวัติศาสตร์ตำนาน อภินิหารพระเกจิ ความลี้ลับ ไสยศาสตร์ เพราะในประเทศไทยของเรานั้น ต่างก็มีจุดเด่นทางความเชื่อและมีสถานที่ท่องเที่ยวทางศาสนาแหล่งรวมประวัติศาสตร์ที่มีผู้คนสนใจเป็นจำนวนมาก วันนี้เราขอมานำเสนอเรื่องเล่าพระแก้วเทวดา มาให้อ่านเพื่อศึกษากัน ติดตามรับชมกันได้เลย
หากกล่าวถึง หลวงพ่อภู วัดอินทร์ ท่านเป็นพระปฎิบัติผู้เคร่งครัดในพระธรรมวินัย มีอยู่ครั้งหนึ่งศิษย์ของท่านเคยเล่าให้ฟังว่า เมื่อครั้งท่านชราภาพมากแล้ว ในวันหนึ่งท่านสวดมนต์อยู่ในกุฏิ เวลาประมาณ ๑ นาฬิกา การสวดมนต์ของท่านนั้นท่านสวดเสียงดัง ๆ แลขณะที่ศิษย์กำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีวัตถุตกลงมาที่นอกชาน เนื่องจากขณะนั้นเป็นเวลาดึกสงัด เสียงของวัตถุที่ตกลงมาจึงดังมาก
ยทตฺตครหึ ตทกุพฺพมาโน : ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น
ทำให้ทุกคนในที่นั้นตกใจ ในเวลาเดียวกันกับที่เสียงวัตถุตกลงมากระทบพื้นกระดานก็ได้ยินเสียงหลวงปู่ตะโกนออกมาจากกุฏิว่า “อ้าย…! มึงไปหยิบของที่นอกชานซิ กูสวดมนต์ดัง ๆ เทวดาเขาให้รางวัลกู”
ศิษย์ที่นั่งอยู่จึงรีบไปที่นอกชาน เห็นพระพุทธรูปบูชาเป็นหินที่เรียกว่าหินน้ำค้างสีขาว มีสีน้ำตาลคล้ำผ่านในลางแห่ง(ดูภาพประกอบ) จึงนำมามอบให้หลวงปู่ฯ พระพุทธรูปดังกล่าวมีพระเพลากว้าง ๗.๔ ซม. สูง ๙.๑ ซม. เป็นพุทธศิลป์สมัยเชียงแสนหรือลังกา นับเป็นที่น่าอัศจรรย์ที่พระพุทธรูปองค์นี้มิได้บุบสลายแต่อย่างไร เป็นแต่มีรอยรานตามธรรมชาติของหินเท่านั้น จึงได้เรียกกันว่า “พระแก้ว”
ข้อมูลจาก คุณเฉลียว จันทรทรัพย์
เป็นยังไงกันบ้างกับหลากหลายเรื่องราวที่เล่าต่อกันมาของตำนานพระแก้วเทวดาหลวงปู่ภู บทความนี้นำมาเผยแพร่เพื่อศึกษาเผยแผ่บารมีเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติบุคคลคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านผู้มีพระคุณ ทั้งนี้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน บางเรื่องอาจเป็นความเชื่อส่วนบุคคล