สวัสดีจ้าวันนี้เพจ เรื่องเล่าชาวสยาม จะพาทุกคนมาศึกษาเรื่องเล่า ประวัติศาสตร์ตำนาน อภินิหารพระเกจิ ความลี้ลับ ไสยศาสตร์ เพราะในประเทศไทยของเรานั้น ต่างก็มีจุดเด่นทางความเชื่อและมีสถานที่ท่องเที่ยวทางศาสนาแหล่งรวมประวัติศาสตร์ที่มีผู้คนสนใจเป็นจำนวนมาก วันนี้เราขอมานำเสนอเรื่องเล่าในหลวงร.๙ให้ชาวนายืมเงิน มาให้อ่านเพื่อศึกษากัน ติดตามรับชมกันได้เลย
หากกล่าวถึง ในหลวงรัชกาลที่๙ เพจเฟซบุ๊คสานต่อพ่อทำได้ให้ข้อมูลในตอนหนึ่งเกี่ยวกับท่านไว้ว่า เรื่องรับฎีกานี้ถือเป็นพระราชประสงค์ซึ่งสืบทอดมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๔ ซึ่งก่อนสวรรคตได้รับสั่งกับขุนนางผู้ใหญ่ว่าให้ทูลผู้ที่จะมาเป็นพระเจ้าแผ่นดินต่อไปให้เป็นธุระรับฎีการาษฎร เพราะบางครั้งราษฎรเองก็เดือดร้อน หรืออาจถูกกลั่นแกล้ง ไม่รู้จะพึ่งใครได้นอกจากพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งในหลวงเองก็ทรงรับสนองพระบรมราโชบายเรื่องนี้เรื่อยมา
ประชาชนก็มีวิธีการส่งฎีกาถึงในหลวงต่างกันออกไป บางคนจ่าหน้าซองถึงในหลวงแล้วส่งมายังสำนักราชเลขาธิการ บางคนยื่นให้กับพระหัตถ์โดยตรง หรือฝากข้าราชบริพารในช่วงที่พระองค์เสด็จฯ ไปเยี่ยมเยียนราษฎร บรรดาข้าราชบริพารจะคอยทำหน้าที่คัดกรองฎีกาก่อนจะถึงพระหัตถ์ เรื่องที่ชาวบ้านขอความช่วยเหลือมีทั้งเรื่องหนี้สิน ความเจ็บป่วย ขอทุนเรียนต่อ น้ำไม่พอ ฝนแล้ง ขาดไฟฟ้า ฯลฯ ถ้าเป็นเรื่องสำคัญมากๆเช่น ฎีกาจากนักโทษประหาร จะทรงอ่านอย่างละเอียด ด้วยทรงเห็นว่าเกี่ยวกับชีวิตคน
หลังจากที่ทรงรับฎีกามาแล้ว จะทรงมอบหมายให้คนไปสำรวจว่าเรื่องที่ส่งมาจริงหรือไม่ โดยสิ่งสำคัญที่เจ้าหน้าที่ต้องเตรียมก็คือ จดบ้านเลขที่ให้เรียบร้อยเพื่อจะตามรายละเอียดได้ จากนั้นก็ลงไปพูดถึงปัญหาและหาทางแก้ที่เหมาะสม ครั้งหนึ่ง มีชาวนาจาก อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี นำที่ดินไปจำนองแล้วขาดส่งดอกเบี้ยที่ดินกำลังจะถูกยึด จึงถวายฎีกาเข้ามาที่สำนักราชเลขาธิการ เมื่อในหลวงทรงทราบจึงรับสั่งให้เจ้าหน้าที่ไปสอบถามได้ความว่าที่ดินนี้มีไม่กี่ไร่แต่เป็นสมบัติชิ้นเดียวของชาวนาคนนั้น หากถูกยึดไปก็หมดทางทำมาหากิน เมื่อเจ้าหน้าที่กลับมารายงาน ในหลวงจึงพระราชทานเงินก้อนหนึ่งให้ไปไถ่ที่คืน
ปญฺญวา พุทฺธิสมฺปนฺโน วิธานวิธิโกวิโท กาลญฺญู สมยญฺญู จ ส ราชวสตึ วเส : ผู้มีปัญญา ถึงพร้อมด้วยความรู้ ฉลาดในวิธีจัดการงาน รู้กาลและรู้สมัย เขาพึงอยู่ในราชการได้
แต่ในหลวงไม่ได้ทรงให้เงินเปล่าๆ ทรงต้องการสอนให้ชาวบ้านรู้จักช่วยตัวเองด้วย จึงโปรดฯ ให้นำข้าวที่ชาวนาคนนั้นเกี่ยวได้จากที่ดินของตนมาเป็นดอกเบี้ย และข้าวเหล่านี้ก็นำมาสีที่โรงสีในสวนจิตรลดานั่นเอง ชาวนาก็ส่งดอกเบี้ยเป็นข้าวอย่างสม่ำเสมอจนครบปี พอขึ้นปีที่ 2 ในหลวงจึงรับสั่งว่า ชาวนารายนี้ซื่อตรงถึงเวลาส่งข้าวเข้ามาตามกำหนด และน้ำหนักเดิมด้วย ดังนั้น หนี้ที่เหลืออยู่ก็ยกให้เลย
ขอบคุณข้อมูล สานต่อที่พ่อทำ
เป็นยังไงกันบ้างกับหลากหลายเรื่องราวที่เพจเรื่องเล่าชาวสยามได้นำมาเล่าต่อของตำนานในหลวงร.๙ให้ชาวนายืมเงิน บทความนี้นำมาเผยแพร่เพื่อศึกษาเผยแผ่บารมีเป็นสังฆบูชา และเทิดทูนเกียรติบุคคลคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านผู้มีพระคุณ ทั้งนี้โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน บางเรื่องอาจเป็นความเชื่อส่วนบุคคล