ปาฏิหาริย์หลวงพ่อเคลือบ ปลาไหลใบไม้ เสกเหล้าเป็นน้ำ
หากกล่าวถึง หลวงปู่เคลือบ วาจาสิทธิ์ ครั้งหนึ่งมีเรื่องเล่าอยู่ว่า ย่าลิ่ม เก่งเกตุ บ้านทัพทัน อดีตโยมทำครัวให้กับวัดหนองกระดี่ ในสมัยหลวงปู่เคลือบเป็นสมภาร ย่าลิ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับหลวงปู่เรียกท่านด้วยความสนิทสนมว่าหลวงพี่ บ้านหนองกระดี่สมัยก่อนเป็นที่ดอนแล้งน้ำชาวบ้านทำนาได้ปีละหนเดียว
ฤดูแล้งปีหนึ่ง ฝนได้ทิ้งช่วงเป็นเวลานาน การขบฉันของพระภิกษุสามเณรในวัดหนองกระดี่มีความลำบากอยู่มาก โยมลิ่มกับแม่ครัวคนอื่นๆได้พากันมาตักน้ำทำครัวที่วัด
ขณะโยมลิ่มอยู่ในโรงครัวก็พูดหยอกหลวงปู่ที่นั่งฉันหมากอยู่บนกุฏิว่า “หลวงพี่วันนี้จะฉันอะไรดี” หลวงปู่ท่านตอบกลับมาว่า “ผัดเผ็ดปลาไหลดีไหมหว่า” ท่านก็หัวเราะ โยมลิ่มก็ว่า “หน้าแล้งดินแข็งอย่างหินเอาปลาไหลที่ไหนเล่า” หลวงปู่ท่านร้องบอก “โน้นลิ่มเอ้ย ในโอ่งโน้นจับเอา!” โยมลิ่มสวนแหวทันควันว่า เพิ่งไปขอดน้ำก้นโอ่งมาเมื่อกี้มีปลาไหลที่ไหนเล่าเห็นมีแต่ใบไม้เน่า หลวงปู่ท่านก็ว่า เอ็งดูดีๆ เมื่อโยมลิ่มชะโงกลงไปดูก็ต้องตกใจเมื่อก้นโอ่งมีปลาไหลตัวเขื่องเท่าแขนนอนนิ่งอยู่จริงๆ พอจะถามหลวงปู่ ท่านก็นิ่งเฉยไม่พูดว่าอย่างไร โยมลิ่มจึงเอาปลาไหลไปทำให้พระเณรในวัดฉัน
อีกครั้งหนึ่ง หลวงปู่ท่านไปธุระขากลับวัดเป็นเวลาดึกแล้ว ท่านผ่านหน้าบ้านโยมลิ่ม ท่านจึงแวะเยี่ยม โยมลิ่มต้มข้าวต้มกับปลาเกลือให้ท่านฉัน แต่ท่านไม่ฉัน ท่านบอกว่า คอแห้งว่ะเอาน้ำดีกว่า โยมลิ่มเข้าใจความหมายว่าท่านจะฉันเหล้า จึงเดินไปหยิบขวดเหล้าในตู้มาถวาย หลวงปู่ท่านรินใส่แก้วกระดกไปทีก็ลุกเดินกลับวัด โยมลิ่มเข้ามาเก็บขวดเหล้าก็เอะใจว่าเหล้าทำไมไม่มีกลิ่นจึงรินใส่แก้วจิบดูปรากฏว่า เป็นน้ำเปล่า แกจึงเรียกผัวมาจิบดูบ้างก็ว่าน้ำเปล่าเหมือนกัน
รุ่งขึ้นโยมลิ่มมาธุระที่วัดจึงถามท่านว่า หลวงพี่เมื่อคืนหลวงพี่ฉันน้ำนี่ ท่านก็ว่า เออก็น้ำซีว่ะเอ็งว่าข้ากินอะไรล่ะ ท่านก็หัวเราะ เรื่องอาพัดเหล้าเป็นน้ำนี่พบเห็นกันมาก แม้นแต่พระราชอุทัยกวี หรือท่านเจ้าคุณพุฒ อดีตเจ้าคณะจังหวัดปกครองก็เห็นประจักษ์เช่นกันว่าท่านสำเร็จ ทำได้จริง อภิญญาบางประการที่ยกมาถ่ายทอดนี้ สอบถามได้จากนางพิศ เก่งเกตุ ผู้เป็นสะใภ้ก็ได้ความสอดคล้องกัน
ขอบคุณข้อมูลจาก ศิษย์มีครู