กำเนิดพระผงอัฐิ วัดโพธิ์ท่าเตียน วัดโพธิ์ ท่าเตียน หรือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลราม ก็เป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่ให้กำเนิดพระเครื่องขึ้นมา เพื่อแจกจ่ายให้ทหาร ตำรวจ อาสาสมัคร และประชาชน เพื่อนำไปใช้เป็นเครื่องรางป้องกันจากภัยสงครามในครั้งนั้นด้วยแต่วัตถุมงคลวัดโพธิ์ ท่าเตียน ไม่ได้มีการสร้างอย่างเป็นทางการแบบที่มีพระเกจิอาจารย์หลายๆ ท่านมาช่วยกันปลุกเสก โดยเป็นการสร้างวัตถุมงคลโดยพระเกจิอาจารย์เพียงท่านเดียว และเป็นการสร้างแบบเงียบๆ ค่อยเป็นค่อยไป
พระผงอัฐินี้เป็นพระที่กำเนิดโดย พระอาจารย์หนู หรือขรัวตาหนู วัดโพธิ์ พระนคร ทราบว่าพื้นเพเป็นชาวเขมรจาริกธุดงค์มาจากที่อื่น มาจำพรรษาอยู่ ณ วัดโพธิ์ เล่ากันว่าท่านมาพักรักษาตัวอยู่ที่วัดโพธิ์แห่งนี้ ช่วงก่อนเกิดสงครามผู้ฅนต่างรู้จักว่าท่านเป็นพระหมอดู ด้วยท่านดูฤกษ์ยามและข้าวของหายได้ ทั้งทำนายทายทักได้แม่นยำนัก
ขรัวตาหนูท่านเอง เป็นพระสงฆ์จากจังหวัดสุรินทร์ มีเชื้อสายเป็นชาวเขมร มีสายวิชาอาคมแก่กล้าเชี่ยวชาญทางไสยศาสตร์ แม้อายุท่านจะไม่มากเท่าไหร่แต่มีความศักดิ์สิทธิ์ทางคาถาอาคมจนเป็นที่ประจักษ์ และมีคนนับถือกันมาก นอกจากนี้ท่านยังชอบเลี้ยงว่านด้วย ที่กุฎิของท่านจึงมีว่านต่างๆ หลายชนิด
ด้วยความรอบรู้แตกฉานของขรัวตาหนูจึงใช้วิธีหนามยอก ต้องเอาหนามบ่ง เมื่อเกิดเหตุการณ์ร้าย ท่านเห็นว่าพึงคุณผีนี้ก็เร็วแรงดี ทั้งเป็นการให้วิญญาณที่ท่านเลี้ยงไว้มากมายเหล่านี้ กับพวกที่ตายกันมากมายในเวลานั้น ดึงวิญญาณเหล่านั้นให้ได้สร้างกุศล ช่วยผู้ฅนอีกทาง หนึ่งท่านจึงคิดนำเอาผงเถ้าอัฐิผีมาผสมกับว่านยาของอาถรรพ์ตามหลักของวิชาไสยศาสตร์
ในการที่จะเอาขี้เถ้าอัฐิผี มาสร้างวัตถุมงคลนั้นต้องเป็นคนที่มีวิชาอาคมแก่กล้าถึงจะทำได้ เพราะของแบบนี้ย่อมมีแรงอาถรรพณ์อยู่ในตัว แต่ก่อนที่จะเอาขี้เถ้าอัฐิมา พระอาจารย์หนูก็จะทำพิธีพลีกรรม ก่อนทุกครั้งตามวิชาที่ท่านเรียนมา
เมื่อมีผู้ได้รับพระไปเกิดอภินิหารนานา ทำให้พระกระดูกผีวัดโพธิ์เป็นที่รู้จักล่ำลือมาจนปัจจุบัน และผลที่ได้กลับแปลกประหลาด แรงและเร็วกว่าวัตถุมงคลชนิดอื่นๆ หลายเท่า ซึ่งคล้ายๆ กับเครื่องรางของขลัง ผู้นำมาใช้อธิษฐานขอสิ่งใด มักจะสมหวังเสมอ
