“หลวงพ่อทอง” วัดวรนาถบรรพต (เขากบ) ต.ปากน้ำโพ อ.เมือง จ.นครสวรรค์ พระเกจิอาจารย์ชื่อดัง เป็นที่เคารพศรัทธาของชาวนครสวรรค์ ท่านเป็นพระที่เคร่งครัดในวินัยข้อวัตรปฏิบัติ ตามปกติหลวงพ่อจะออกบิณฑบาตเป็นประจำทุกวันมิได้ขาด ในตอนหลังเมื่อท่านมีอายุมากเดินไม่ไหว ท่านก็ไม่ละกิจวัตรของท่าน ได้นั่งรถสามล้อออกไปบิณฑบาตเป็นประจำทุกวันจนถึงมรณภาพ หลวงพ่อทองท่านเป็นพระที่มักน้อยสันโดษ ไม่สะสม ฉันอาหารหนเดียว นุ่งห่มผ้า ๓ ผืนตลอดมา
เรื่องความเคร่งครัดในข้อวัตรปฏิบัติของท่าน ได้มีผู้เล่าให้ฟังว่า มีพระรูปหนึ่งมาจากวัดบ้านนอก เข้ามาหาหลวงพ่อและขอพักอาศัยสัก ๑ คืน หลวงพ่อท่านถามพระรูปนั้นว่า คุณเอาผ้ามากี่ผืน เอาบาตรมาด้วยหรือเปล่า พระรูปนั้นตอบว่า มีผ้าห่มมาผืนเดียว บาตรก็ไม่ได้เอามา หลวงพ่อท่านตอบไปว่า คุณไปพักโรงแรมดีกว่าจ๊ะ ที่วัดพักไม่ได้หรอก เพราะพระเขาต้องมีบาตร ไตรจีวรครบชุด ผลก็คือพระรูปนั้นไม่ได้พัก
หลวงพ่อทองท่านมีวิชาทำให้ตัวเบาได้
เรื่องบิณฑบาต ดังได้กล่าวมาแล้วในตอนต้น หลวงพ่อทองท่านถือธุดงค์บิณฑบาตเป็นวัตร มีผู้เล่าให้ฟังว่า สมัยนั้นปากน้ำโพยังไม่มีรถลาวิ่งเหมือนสมัยนี้ จะไปไหนมาไหนมีการเดินเท้าเป็นส่วนใหญ่ เช้าวันนี้ผู้เล่ามีธุระขี่ม้าไปที่ตลาดใต้ เห็นหลวงพ่อท่านกำลังเดินบิณฑบาตอยู่ที่ตลาดใต้ เขาเห็นก็เพียงนึกอยู่ในใจว่า หลวงพ่อท่านทำไมจึงมาบิณฑบาตไกลนัก ท่านมาได้อย่างไร นี่ก็สายแล้ว เขาขี่ม้าวิ่งกลับมาผ่านมาทางวัด กลับเห็นหลวงพ่อกำลังนั่งฉันข้าวอยู่ที่วัด ก็เป็นเรื่องที่น่าแปลก
นอกจากนั้นก็ยังมีคนเคยเห็นหลวงพ่อไปบิณฑบาตที่บ้านหาดทรายงามบ้าง ที่ตลาดแก้ว อำเภอบรรพตพิสัยบ้าง จากที่กล่าวมานี้ก็เป็นที่โจษขานกันมาก ว่าหลวงพ่อทองท่านมีวิชาหายตัวบ้าง ย่นหนทางได้บ้าง ก็เป็นเรื่องที่น่าแปลกเรื่องหนึ่ง
เมตตาธรรม
หลวงพ่อทอง นอกจากท่านจะเคร่งในวินัยสงฆ์และขัดวัตรปฏิบัติแล้ว ท่านยังเป็นผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรม ทุกเช้าที่ท่านออกบิณฑบาตจะมีคนมารอคอยตักบาตร บางคนก็ขอศีลขอพรจากท่าน บางคนก็ขอให้ท่านช่วยเป่าศีรษะ เพื่อให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ บางคนก็อุ้มลูกจูงหลานมาเพื่อยกให้เป็นลูกหลานของหลวงพ่อ ซึ่งท่านก็รับและให้การสงเคราะห์ทุกรายไป กว่าจะกลับมาถึงวัดก็สายมาก
หลวงพ่อท่านปกติฉันอาหารหนเดียว ก่อนที่จะฉันอาหาร หลวงพ่อจะต้องแบ่งถวายข้าวพระพุทธเสียก่อน จากนั้นก็จะเอากับข้าวและขนมที่ได้มาเทรวมกันลงไปในบาตรแล้วจึงฉัน จากนั้นก็จะแบ่งอาหารที่ท่านฉันเหลือให้เป็นทานแก่ นก กา ไก่ และสุนัขที่พากันมารุมล้อมรอบๆตัวท่านเป็นประจำทุกวัน
อาคมขลังและความศักดิ์สิทธิ์
มีผู้ใกล้ชิดกับหลวงพ่อทอง เคยเล่าให้ฟังว่าท่านเป็นพระสันโดษ ชอบสงบ และไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับใคร สนใจในด้านก่อสร้างและมักจะทำด้วยมือของท่านเอง เช่น ร้านตักบาตร โบสถ์ วิหารพระนอน กำแพงวิหาร และเจดีย์ สิ่งต่างๆเหล่านี้ ยังมีหลักฐานปรากฏอยู่จนบัดนี้ เรื่องเกี่ยวกับการซ่อมเจดีย์องค์ใหญ่ มีเรื่องเล่าว่า หลวงพ่อท่านได้จัดทำนั่งร้านขึ้นไปจนถึงยอดเจดีย์ วันหนึ่งขณะที่หลวงพ่อท่านกำลังพอกปูนเจดีย์อยู่นั้น ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด หลวงพ่อท่านได้ตกลงมาจากนั่งร้านยอดเจดีย์ลงมาถึงพื้นดิน พวกพระและลูกศิษย์ที่ช่วยงานอยู่ข้างล่าง ต่างพากันตกใจวิ่งเข้าไปดู แทนที่จะเห็นหลวงพ่อท่านบาดเจ็บ กลับเห็นหลวงพ่อท่านลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นที่เปื้อนจีวร แล้วกลับขึ้นไปใหม่
พระครูวิศิษฏ์จริยาวัตร วัดวรนาถบรรพต นครสวรรค์ ๒๘ ก.พ.๒๕๒๕เรื่องกระสุนวิถีโค้ง ตามปกติหลวงพ่อทองท่านจะมีคันกระสุนและลูกไว้เสมอ เพื่อป้องกันคนมาลักตัดไม้ไผ่รวก ลักไก่ ยิงนกในบริเวณวัดของท่าน เรื่องที่น่าแปลกก็คือเวลามีคนมาบอกท่านว่า มีคนกำลังลักตัดไม้หรือยิงไก่ ยิงนกของท่าน แทนที่ท่านจะยิงกระสุนไปทางคนที่ลัก แต่ท่านกลับยิงออกไปตรงหน้าท่าน ซึ่งเป็นคนละทิศกับคนที่มาลัก แต่ผลปรากฏว่าลูกกระสุนไปถูกคนที่มาลักทุกที จนเป็นที่หวาดเกรงกันมาก ไม่มีใครกล้ามาตัดไม้ หรือขโมยของๆท่าน ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นที่โจษกันมากว่าหลวงพ่อท่านมีอาคมขลัง มีกระสุนวิถีโค้ง
การเล่นแร่แปรธาตุ ตามปกติหลวงพ่อทอง ท่านมีความสนใจในเรื่องนี้มาก ท่านจะมีเตาสูบเบ้าสำหรับหลอม และกระบอกสำหรับสูบ ท่านจะทำของท่านอยู่เป็นประจำ ส่วนจะได้ผลเป็นประการใดนั้น ไม่มีใครทราบ ทราบกันแต่เพียงว่าของที่ได้จากการนั้น ท่านจะทำเป็นลูกกลมๆคล้ายลูกอม นานๆท่านก็จะเอามาใส่ในลูกมะกรูด แล้วก็หว่านทานแจก ปรากฏว่าคนที่ได้ลูกอมของท่านไปใช้ มีความศักดิ์สิทธิ์ ในด้านอยู่คงกระพันดีมาก
การทำเครื่องรางของขลัง เท่าที่ทราบในสมัยที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ นอกจากมีลูกอมและรดน้ำมนต์แล้ว หลวงพ่อไม่เคยทำสิ่งเหล่านี้เลย แม้แต่รูปถ่ายของท่าน ท่านก็ไม่ยอมให้ใครถ่าย มีคนมาแอบลักถ่ายรูปของท่านไปบ่อยๆ แต่ปรากฏว่าพอเอาฟิล์มไปล้าง แล้วฟิล์มเสียหมด ไม่มีภาพของท่านติดเลยแม้แต่ภาพเดียว รูปถ่ายของหลวงพ่อมีเพียงภาพเดียวและครั้งเดียวเท่านั้นที่หลวงพ่ออนุญาต คือภาพที่ท่านกำลังนั่งบนธรรมาสน์ กำลังถือใบลานเทศน์อยู่
ทั้งนี้ก็เพราะทนความอ้อนวอนรบเร้าของบรรดาพวกลูกศิษย์ไม่ไหว เพื่อขอไว้เป็นที่ระลึก เคารพบูชาเท่านั้น พูดถึงน้ำมนต์ของหลวงพ่อมีความศักดิ์สิทธิ์มาก มีคนมาขอให้หลวงพ่อรดน้ำมนต์ให้เป็นประจำทุกวันมิได้ขาดและได้ผลตามความปรารถนาทุกราย หลวงพ่อทอง ได้มรณภาพอย่างสงบวันที่ 18 เมษายน 2484 สิริอายุ 80 ปี