“อันที่จริงเธอก็ชื่อภูมิพล ที่แปลว่า กำลังของแผ่นดิน แม่อยากให้เธออยู่กับดิน” ความหมายของพระนามภูมิพล ที่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เคยมีรับสั่งไว้
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร (พระนามใหม่) เป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่ 9 แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จพระราชสมภพ ณ โรงพยาบาลเมาต์ออเบิร์น รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา เมื่อวันจันทร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ.2470
มีพระนามแรกในพระสูติบัตรว่า เบบี สงขลา (Baby Songkla) เนื่องจากยังไม่ได้ตั้งพระนาม ส่วน “สงขลา” คือนามสกุลที่ สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก ทรงใช้เมื่ออยู่อเมริกา
ต่อมาได้รับพระราชทานพระนาม จากพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทางโทรเลขว่า Bhumibala Aduladeja สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
ไม่ทรงทราบว่าเป็น การสะกดแบบโรมัน พระนามในช่วงแรกๆจึงเขียนเป็นภาษาไทยว่า “ภูมิบาลอดุลเดช สงขลา” ก่อนที่จะทรงทราบในภายหลังว่า พระนามแท้จริงที่รัชกาลที่ 7 พระราชทานคือ “ภูมิพลอดุลเดช”
สำหรับคำว่าอดุลเดช นั้นเป็นการสะกดเหมือนกับ พระนามของพระบิดาซึ่งสะกดแบบไม่มี ย.ยักษ์ คือ มหิดลอดุลเดชฯ แต่ต่อมา ทรงเขียน “อดุลยเดช” ใช้สลับกันไปมา สองแบบ ในที่สุดจึงนิยมใช้แบบ หลังมาจนถึงปัจจุบัน