วัดอินทรวิหารในปี พ.ศ.2460 ขณะนั้นท่านพระครูธรรมานุกุล (หลวงปู่ภู จันทเกสโร) ยังคงเป็นเจ้าอาวาสอยู่ ได้เกิดเหตุการณ์เกี่ยวกับการลองดีด้วยคุณไสยที่น่าสนใจอย่างยิ่ง
หลวงปู่ภูท่านเป็นพระที่เชี่ยวชาญด้านพระเวทวิทยาคม ท่านได้ช่วยผู้คนจากการถูกกระ ทำด้วยคุณไสยไว้มากมาย ซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุให้ท่านถูกปองร้ายด้วยคุณไสยมาครั้งหนึ่ง ดังที่คุณตาทองดำคชเสนี ได้เล่าเรื่องที่ตัวเองได้เห็นมากับตาว่า
หลวงปู่ภูจะออกกำลัง ด้วยการใช้ไม้กวาดด้ามยาวปัดกวาดลานหน้ากุฏิและเลยไปจนถึงพื้นที่ใกล้เคียง เช้าวันนั้นเป็นวันที่อากาศแจ่มใส คุณตาทองดำสังเกตเห็นว่าหลวงปู่ภูหยุดกวาด แล้วมองไปซ้ายทีขวาทีจึงเดินกวาดต่อไปอย่างเงียบๆ
ทันไดนั้นท่านก็หยุดกวาด แล้วยกปลายไม้กวาดด้ามยาวขึ้นปัดในอากาศ ตอนแรกก็ปัดอากาศเปล่างๆ แต่พออีกครั้งหนึ่งก็ได้ยินเสียงดังเปรี้ยงติดตามมา
แล้วหลวงปู่ภูก้มลงกวาดพื้นต่อไปอย่างเงียบๆ
คราวนี้มีเสียงหวีดดังแหวกอากาศมา หลวงปู่ภูท่านจึงยืนหยัดเท้ามั้นอยู่กับพื้นแล้วใช้สองมือยกได้กวาดด้าวยาวขึ้นหวดเหมือนจะรับอะไรสักอย่างเต็มแรง
เป็นถนัดว่้าท่านถอยไปข้างหลังสองก้าว
ก่อนจะมีเสียงดังติดตามมาจนได้ยินถนัดหู เปรี๊ยะ พึ่บ ตึง เสียงเปรี๊ยะเป็นเสียงที่ด้ามไมักวาดด้ามยาวกระทบกับของในอากาศ (ต่อมาคุณตาทอ งดำได้ดูปรากฏว่าด้ามไม้ักวาดแตกออกเป็น 2 เสี่ยง) เสียงพึ่บเป็นเสียงคล้ายอะไรสักอย่าง ถูกแรงตวัดตอบกระเด็นไปทางกุฏิ
ส่วนเสียงตึง เป็นเสียงของหนักตกลงกระทบพื้นชานห้านกุฏิหลวงปู่ภู
คุณตาทองดำได้ยินเสียงหลวงปู่ภูร้องเรียก จึงละจากการรดน้ำต้นไมั้หน้ากุฏิมาหาหลวงปู่ภู มันส่งเนื้อวัดสดๆ มาให้กู แต่กูตีมันกระเด็นไปบนชานกุฏิกูแล้ว มึงขึ้นขึ้นไปรอกูก่อน เดี๋ยวกูจะตามขึ้นไปอย่าไปยุ่งกับเนื้อนั่นไม่งั้นก็ช่วยไม่ได้
คุณตาทองดำขึ้นไปรอหลวงปู่ภูบนกุฏิ ครู่หนึ่งหลวงปู่ภูก็ขึ้นมาท่านเดินอ้อมก้อนเนื้อขนาดใหญ่ น้ำหนักไม่ ตํ่ากว่า 5 กิโลกรัม สีแดงสด เ ลื อ ด ยั งเลอะพื้นกระดาน
ท่านไปตักน้ำมนต์หน้าทีหมู่บูชาของท่านมา 1 จอก แล้วภาวนาคาถาเสก น้ำม นต์ครู่หนึ่งเทลงไปยังก้อนเนื้อปรากฏว่ามีควันสีเขียวลอยขึ้นมาแล้วหายไป
เอ้า พวกมึงเอาไปทำอะไรกินกัน เนื้อสันเปื่อยๆ มันส่งมาเป็นของขวัญพวกมึงไงล่ะ
สามวันต่อมา ขณะหลวงปู่ภูกำลังกวาดลานวันตอนเช้า แขกแปลกหน้าก็มาพบท่าน เป็นแขกจริงๆ นุ่งโสร่ง มีหมวกสวมศรีษะมาด้วยกัน 3 คน มาถึงก็มายืนต่อหน้าหลวงปู่ภู ในมือมีถาดใส่ผลไม้มาด้วย
พวกเรามาถวายผลไม้กับท่าน ท่านเก่งจริงๆ สนมารถสกัดวิชาของพวกเราได้ แล้วยังมีเมตตาไม่ส่งกลับ พวกเรานับถือท่าน หลวงปู่ภูจึงถามแขกแปลกหน้าว่า แล้วหลักศาสนาเขาไม่ถือหรือ ที่เอาของมาให้คนนอกศาสนาอย่างนี้ แขก 3 คนที่มาได้ตอบว่า ไม่ผิดหรอก เพราะเราไม่ได้ยกมือไหว้ท่าน เราไม่ได้นับถือศาสนาท่าน แต่เราถวายท่านเป็นการส่วนตัว อย่างนี้ไม่ผิดหลัก ศาสนา
ชายแปลกหน้าทั้้งสามบอกกับหลวงปู่ภู่ว่ามีผู้ว่าจ้างให้ ทำ ร้ า ย ผู้คน แต่หลายรายมาหาหลวงปู่ภู่ว่ามีผู้ว่าจ้างให้ทำร้ายผู้คน แต่หลายรายมาหาหลวงปู่ภูและได้รคับการแก้ไขจนของร้ายออกจากตัว ทำใ ห้พวกเขาขาดรายได้ไปมากอยู่เหมือนกันจึงร่วมกันเสก
ของมาทำร้ายหลวงปู่ภูแต่ก็ถูกแก้ได้อีก และหากหลวงปู่ภู่ส่งของกลับพวกเขาก็จะต้องตายแต่หลวงปู่ภูไม่ ทำ
ต่อมาเมื่อวันหนึ่งในปี พ.ศ. 2465 ตอนบ่าย ก็ได้มีผู้นำเ อาร่างของชายวัยกลางคนที่สลบไสลไม่ได้สติมาหาหลวงปู่ภูภูที่กุฏิเสียงลั่น
หลวงปู่ภูช่วยพี่เฉยด้วยเป็นอะไรไม่รู้ล้างหน้าอยู่ดีๆ ก็ร้องโอยหงายหลังตึงไม่ได้สติ แก้ไขก็ไม่ฟื้น ต้องช่วยกันนำมาจากปราจีนบุรีโน่น ไม่มีใครเป็นที่พึ่งแล้ว
หลวงปู่ภูให้หามขึ้นไปบนกุฏิ ท่านไปนำไ ม้พ่อครูขนาดใหญ่ของท่านมากดที่หน้าผากของคนไข้ เป่าลมลงไป 3 ครั้งแล้วเสกน้ำ มนต์ใหั้ช่วยกันงัดปากคนไข้แล้วกรอกน้ำมนต์เข้าไป พอน้ำมนต์ล่วงลำคอเข้าไปเสียงท้องคนไข้ก็ลั่นโครก มีเสียงลมระบายแล้วลืมตาลุึกนั่งทำคอขย้อน
ภรรยานำก ระโถนมาให้อาเยียนเป็ นน้ำสีเขียวๆออกมาก่อนแล้วตามด้วยเส้นผมสีดำๆ อีก 1 ผอยใหญ่ๆ ออกมาทีละปอยๆ จนเกือบค่อนกระโถนจึงหมด แล้วคนใข้หงายหลังลงนอนด้วยความอ่อนเพลีย
จากนั้นหลวงปู่ภูต้องเสกข้าวสารให้ต้มกินจีงหายจากอาการอ่อนเพลีย คนไข้จึงสามารถเล่าเรื่องที่ตัวเองโดนของให้ท่านฟังว่า
เขาย้ายจากกรุงเทพ ไปอยู่ประจำคุกที่ปราจีนบุรี ในตำแหน่งพัศดีเรือนจำ เขาเป็นคนตงฉินไม่รับสินบาทคาดสินบนจัดการเจ้าหน้าที่ทุจริตจนเข้าคุกและถูกปลดไหลายราย เป็นเหตุให้เช้าวันนั้นเขาออกมายืนล้างหน้าที่หน้าตางก็มีนกตัวดําๆบินมาชนหน้าผากจนหมดสติมารู้ตัวอีกทีก็เมือหลวงปู่ช่วยไว้
ท่านผู้นั้นคือพัศดีเฉย เมฆหิมพานต์ที่อดีตเคยเป็นเพชฌฆาตตัดคอนักโทษด้วยดาบมาก่อนที่พระบาทสมเด็จพระมหาธีรราชเจ้าจะทรงให้เปลี่ยนมาเป็นการยิงเป้าแทนการตัดคอ
ต่อมาท่านได้เกษียณราชการ และหลวงปู่ภูได้ ทำไ ม้ครูขนาดเล็กติดตัวใหไปเพื่อใชั้ในการป้องกันคุณไสยในที่สุด