1.หลวงพ่อปานไม่ได้เป็นเจ้าอาวาสนะ ท่านเป็นอุปัชฌาย์เฉยๆ ท่านไม่รับตำแหน่งองค์ที่เป็นเจ้าอาวาสคือ หลวงพ่อทองครับสมณะศักดิ์ที่ พระครูสุทธิรัตน์ท่านเป็นเพื่อนกับสมเด็จพระสังฆราชพระวชิรญาณวโรรส ผู้แต่งหนังสือเรียนนวโกวาทให้พระเรียนนักธรรมตรี
ท่านเคยเสด็จมาวัดมงคลโคธาวาสด้วยหลวงพ่อปานท่านช่วยปกครองสงฆ์ในวัด และชอบออกธุดงค์ฝึกจิตปฏิบัติวิปัสสนาเสมอไม่อยากยุ่งยาก คนชอบเข้าใจผิดว่าท่านเป็นเจ้าอาวาสหลวงพ่อทองท่านออกเหรียญรุ่นแรกเป็นเหรียญทองแดงรูปไข่ ชื่อ พระครูสุทธิรัตน์หายากมาก ออกเมื่อพ.ศ.2460 ขนาดที่บ้านเป็นคนเก่าแก่ยังไม่มีเลย
2.ส่วนเขี้ย ว เ สื อเตี่ยผม (เกิด 2475 เสี ย ชี วิ ต 2542 อายุ67ปี)ท่านเล่าว่า ได้รับการเล่าต่อมาว่าสมัยก่อนพระที่ลงเขี้ยวเสือมีหลายองค์ มีหลวงพ่อปาน หลวงพ่อเรือน หลวงพ่อทอง หลวงพ่ออิ่ม แต่สมัยนี้เหมารวมว่าเขี้ยวเสือเป็นของหลวงพ่อปานหมด เพราะลายมือการลงยันต์ก็หวัดคล้ายๆกันน่ะ แยกไม่ออกหรอก
รุ่นต่อมาก็คือเสือหลวงตาสายองค์นี้เตี่ยผมทันและสนิทด้วย เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อปานหลวงตาสายลงเสือไว้เยอะเหมือนกันคนที่ไม่มีเสือหลวงพ่อปาน ก็ใช้เสือหลวงตาสายได้มีคนบางปูเก่าโด น ยิ ง ก ลางหลังเสื้อขาดเป็นรูแต่ก ร ะสุ น ไม่เข้า เพราะแกแขวนเสือหลวงตาสายตัวเดียวเท่านั้น ศิษย์ที่เรียนวิชาของหลวงพ่อปานมีหลายคนบางคนเรียนแล้วก็บ้าไปเลยคนที่ไม่บ้าแต่เรียนไม่ สำเร็จชื่อ ลุงอยู่แกเคยเสกปรอทจากฝ่ามือเข้าตัวให้ดูตอนนั้นผมเด็กมาก
3.ใเรื่องเสือใหญ่ 2490 ( คนละคนกับตี๋ใหญ่ 2525 )เสือใหญ่เป็นขุนโจรที่ดังมาก มีวิชาอาคม หนังเหนีย ว ยิ งไ ม่ออก ฟันไม่เข้าผมได้รับฟังเรื่องราวจาก 2 ท่าน คือ
1. เตี่ยผมเอง
2.คุณครูเฉลิม บุญมาก ( อายุ82 ,2550 )
เตี่ยผมเป็นศิษย์ตาตูบ ลูกน้องมือขวาเสือใหญ่ เรียนวิชาช่างไม้ และเรียนตำราวิชาอาคมมาพอสมควร เสือใหญ่มีบ้านอยู่แถววัดหงส์ทอง
มีเมียน้อยอยู่บ้านท้องคุ้ง ถนนสายบางบ่อ – คลองด่านแกมีของดีเป็นพระเนื้อชินองค์เล็กๆ ที่หลวงพ่อปานปลุกเสกให้อมไว้ใต้ลิ้นทำให้หนังเหนียว ขนาดตอนประ ห า ร ชี วิ ตทำยังไงก็ไ ม่ต า ย ปื นก็ ยังไม่ออก มี ดก็ ฟั น ไม่เข้าสุดท้ายเอารถมาลากจนช้ำ
ทนเจ็บไม่ไหวคลายพระบ้วนทิ้งกลางทางขา ดใ จต า ย
เรื่องกำบังหายตัวเรื่องนี้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ คือ หมอประเสริฐ เจริญนิรันดร์ หมอประจำตำบลคลองด่านเ สี ย ชี วิ ตไปประมาณปี 2529 หมอเสริฐเป็นเพื่อนบ้านเตี่ย แกเป็นทั้งหมอสมุนไพร
หมอผีเจ๊จิ๋มลูกสาวแกเล่าวาสมัยเด็กๆพ่อแกจับผีใส่กระป๋องนมเรือใบแขวนขอบหน้าต่างพอเอาหูไปแนบกระป๋องได้ยินเสียงคนด่าอยู่ข้างใน
ตอนที่หมอเสริฐบวชอยู่วัดบน (วัดมงคลโคธาวาส)ได้รับนิมนไปฉันเพลที่บ้านเสือใหญ่ที่บ้านท้องคุ้งตอนานั้นทางการ กำลัง ปราบปรามโ จ รผู้ร้า ย อยู่ โดยมีขุนพันธรักษ์ราชเดชปราบเสือภาคกลางแถวสุพรรณบุรี
ส่วนหลวงนรินทร์คู่แข่งมีหน้าที่ปราบเสือภาคตะวันออกหลวงนรินทร์ก็พา ตำ ร วจพายเรือมาล้อมบ้านเสือใหญ่ที่กำ ลังทำ บุญกันอยู่ลูกน้องเสือใหญ่เห็นตำ รวจพายเรือมาเป็นขบวนก็แจ้งลูกพี่ แต่ทำไงได้หนีก็ไม่ทันแล้วเสือใหญ่บอกแขกเหรื่อ กับพระประเสริฐว่า หมออยู่เฉยๆนะ
แล้วก็โอบเสาเรือนร่ายคาถาพอหลวงนรินทร์ขึ้นบ้านมาก็ตรวจ เห็นพระนั่งฉันอยู่ แขกเหรื่อเต็มบ้านแต่มองไม่เห็นเสือใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างเสาเรือนพอตรวจไม่พบก็สั่งลูกน้อง พวกเรากกลับ ไม่เห็นตัวเสือใหญ่ทั้งที่นั่งอยู่ตรงนั้น คาถานี้ตาตูบอาจารย์เตี่ยผมบอกว่าใช้เวลาจวนตัว ถ้าฉุกเฉินจริงๆคว้าหญ้าข้างทางก็กำบังตัวได้
4.หลวงตาเวก ศิษย์สายหลวงพ่อปานองค์สุดท้าย
ผมเรียนม.ต้น 2532 เตี่ยผมชอบซื้อเขี้ยวเสือ เขี้ยวหมีมาเก็บไว้แล้วก็ให้ ตาแหวง แกะเสือค่าแรงตัวละไม่กี่ร้อย ตาแหวงฝีมือดีมาก แกเพิ่งเ สี ย ชี วิ ตเมื่อปี 2549
ฝีมือแกะเสือของแกสวยจริงๆ เขี้ยวเสือ 1 เขี้ยวสามารถ แกะเสือได้ 4 ตัวลองนึกถึงเขี้ยวเสือปลายแหลมทั้งสองข้างด้านนึงเป็นรากฟัน ด้านนึงเป็นเขี้ยวงอกออกมาในปาก สามารถแกะเสือได้ เสือตัวเล็ก 2 ตัว อาจหุปปากแบบหน้าหนูหูแมว หรืออ้าปากเห็นเขี้ยวก็ได้
ส่วนกลางเขี้ยวสามารถแกะเสือตัวใหญ่ได้อีก 2 ตัว พอหลวงตาเวกมาแกจะเอาเขี้ยวเสือที่แกะแล้วมาให้ลง พิธีก็ไม่มีอะไรมาก มีหมู 3 ชั้นนอนตอง ขนมต้มแดง-ขาว บายศรีปากชาม ดอกไม้ธูปเทียน ทำพิธีกันที่ชั้นบนของบ้านหน้ารูปหลวงปู่ปาน
หลวงตาเวกแรงดีมากลงยันต์ที่เขี้ยวเหล็กจารขูดเขี้ยวดังครืดๆเหล็กจารจะเป็นแท่งเหมือนดินสอแต่ไส้ ทำ จากเหล็กระหว่างแกนั่งสมาธิแกก็สั่นเหมือนคนแก่ตาหยี เสียงเปลี่ยน ขอกินหมากคำ หนึ่งเตี่ยให้ผมวิ่งลงไปขอหมากยายดาข้างบ้านมาถวายแต่ก็งงว่า หลวงตาแกไม่กินหมากและก็เกลียดหมากด้วย
ท่าทางจะไม่ค่อยดี มารู้ทีหลังว่าหลวงปู่ลงเตี่ยว่างั้นท่านยังให้ผมกับพี่ชายฝาแฝดพนมมือให้ท่านลงกระหม่อม ทีแรกก็เสียวๆเหล็กจาร แต่ท่านลงเบาๆ เป่ากระหม่อมแล้วบอกว่า ไม่มีใครทำอะไรเอ็งได้แล้วเสียงแก่ๆ
พอเสร็จพิธีท่านนั่งสมาธิซักพัก หลวงตาก็ลืมตา ถ่มน้ำลายใหญ่เลยบอกว่าใครเอาหมากมาให้กูกินวะ เตี่ยก็บอกว่า หลวงปู่อยากกินหมาก
หลวงตาเวกหลังๆหายไปนานๆจะมาซักครั้งได้ข่าวว่าไปเป็นเจ้าอาวาสแถววัดหงษ์ทอง แต่ก็หายไปเลยจนบัดนี้แม่ว่าคงมรณะภาพไปนานแล้ว เพราะหายไปก่อนเตี่ย ต า ยตั้งหลายปี