หลวงปู่อวน ปคุโณ อดีตเจ้าอาวาสวัดจันทิยาวาส หมู่ ๑๐ ต.นามะเขือ อ.ปลาปาก จ.นครพนม พระเถระที่มีจริยวัตรอันน่าเลื่อมใส ลูกศิษย์ของ หลวงปู่กินรี จันทิโย
อภินิหารหรือ ไ ส ย ศ า ส ต ร์ เสมือนหนึ่งเป็นพลังงานแขนงหนึ่งของวิทยาศาสตร์ซึ่งในปัจจุบัน สามารถพิสูจน์กันได้เพราะว่ามีขั้นตอน แต่พลังงานทาง ไ ส ย ศ า ส ต ร์ นั้นพิสูจน์กันไม่ได้ นอกเสียจากว่าจะได้ประสบพบด้วยตนเองเท่านั้น
พลังงานทาง ไ ส ย ศ า ส ต ร์ ที่พูดถึงนี้เร้นลับมากยังไม่เคยมีใครสามารถพิสูจน์ได้ ผู้ที่ประสบอภินิหารส่วนใหญ่จะต้องเป็นคนที่มีจิตศรัทธา เลื่อมใสในพุทธานุภาพและกฤติยาคมของเกจิอาจารย์ที่แกร่งกล้า ซึ่งอยู่ในร่มกาสาวพัสตร์ที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง ปราศจากกิเลสทั้งปวง
เสมือนหนึ่งจีวรที่มีสีเหลืองอร่ามบริสุทธิ์ ดุจทองคําเท่านั้น รวมทั้งผู้มีจิตศรัทธาก็ต้องเลื่อมใสในพุทธานุภาพในทางที่ดีงามบริสุทธิ์ใจเช่นกัน จึงจะสัมฤทธิ์ผลในพลัง ไ ส ย ศ า ส ต ร์ ที่เร้นลับรวมทั้งปาฏิหาริย์อื่น ๆ ในกฤติยาคมของพุทธานุภาพนี้ได้
เช่นเมื่อเช้ามืด เวลา ๐๔.๓๐ น. ของวันที่ ๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๒๗ ผมนายผล บุญบัว อายุ ๓๒ ปี ชาวบ้านดงนามะเขือ อยู่ใกล้วัดจันทิยาวาส อ.ปลาปาก จ.นครพนม มีอาชีพขับรถสองแถวระหว่างนาแก-นครพนม และ นาแก-สกลนครเป็นประจํา
ในวัน เวลาดังกล่าวได้ขับรถออกมาจากบ้านนามะเขือ เพื่อนํารถมาเข้าวินที่นครพนม พอขับรถมาถึงทางสามแยกบ้านนามะเขือบนถนนลูกรังสายนาแก-นครพนม ได้ป ร ะ ส บ เ ห ตุ การณ์อย่างที่ไม่เคยคาดฝันมาก่อนเลย คือได้มีขายกลุ่มหนึ่งราว ๖-๗ คนยืนเรียงแถวอยู่ ในมือมีไม้ ค ม แ ฝ ก ถืออยู่ ๓ คน ขู่ให้หยุดรถโดยไม่ทราบสาเหตุ
แต่ผมคิดว่ามาแบบนี้คงไม่ได้มาดีแน่ คงต้องการมุ่ง ทํ า ร้ า ย ผมหรือหวัง ชิ ง ท รั พ ย์เป็นแน่แท้ เพราะสองวันก่อนได้มีชายหนุ่ม ๒ คนดื่ม เ ห ล้ า เมาเอะอะโวยวายบนรถสองแถวจนผู้โดยสารอื่น ๆ รําคาญ ผมจึงได้ขอร้องอย่าเอะอะรบกวนคนอื่น
ชาย ๒ คนนั้นก็ไม่ว่าอะไรได้ลงจากรถไปด้วยความไม่พอใจ จึงคิดว่าชายกลุ่มนี้คงต้องเป็นพวกดื่ม เ ห ล้ า เ ม า ม า ยเอะอะวันนั้นมาดัก ทํ า ร้ า ย ผมแน่ ด้วย ความ โ ก ร ธ แ ค้ น ผมจึงได้เหยียบคันเร่งเพื่อให้รถหลีกพ้นไปจากชายกลุ่มนั้น แต่มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งถือไม้คนแฝกยืนอยู่ทางขวามือไม่ยอมให้รถผ่านไป ได้เนื้อไม้คมแฝกขึ้นเพื่อหวังจะตี ทํ า ร้ า ย ทางหน้ากระจกด้านที่ผมนั่งขับรถอยู่
ผมตะลึงเต็มที่ ไม่ทราบว่าจะทําอย่างไรดี จะหลบก็ไม่ได้ เพราะอยู่ในระยะกระชั้นชิดทันใดนั้นได้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นอย่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก ซึ่งผมไม่เคยพบมาก่อน
กล่าวคือได้มีลําแสงหลายสีคล้ายสีรุ้งพุ่งออกจากพระหัตถ์ของพระกริ่งไพรีพินาศไปยังไม้คมแฝก ที่เงื้อขึ้นจากมือของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างทางขวามือ ก่อนที่ไม้นั้นจะกระทบกับกระจกหน้ารถ จนไม้คมแฝกนั้นเบี่ยงออกไปอ ย่ า ง แ ร ง เหมือนถูกกําลังมหาศาลจับเบนออกไป จนชายผู้นั้นผงะล้มลงพ้นรัศมีรถของผมไปอย่างชนิดที่เรียกว่าเส้นยาแดงผ่าแปดทีเดียวครับ
ผมคิดว่าเพราะพระกริ่งไพรีพินาศ ที่ผมได้ไปทําบุญที่วัดจันทิยาวาส กับท่านพระอาจารย์อวน ปคุโณ เมื่อ ๒๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๒๗ แล้วนํามาบูชาไว้หน้ารถเพื่อเป็นสิริมงคล ปรากฏว่าไม่เพียงแต่เป็นสิริมงคลเท่านั้น! ยังสมกับชื่อที่ ว่าพระกริ่งใหญ่ไพรีพินาศอีกด้วย นับว่าลมซื่อพระกริ่งจริง ๆ จึงทําให้ผมรอดปลอดภัยมา ได้อย่างปาฏิหาริย์