คุณหนุ่มพร้อมศิษย์หลวงปู่ ผู้กตัญญูต่อหลวงปู่ เรียนหนังสือและศาสตร์โบราณบางอย่างจากหลวงปู่ หลวงปู่เมตตาลงผ้าแดงผืนใหญ่ ให้ ๑ ผืน ใช้เป็นสิ่งประจำตัว
ด้วยอานุภาพเมตตาของผ้ายันต์ ผืนนั้น หนุ่มพร้อมพบรักกับลูกสาวเศรษฐีใหญ่เมืองปากเกร็ด
หนุ่มพร้อมเป็นเด็กวัดขาดคุณสมบัติทุกๆ อย่างที่จะเป็นลูกเขยเศรษฐี รักกันมากเลยพากันหนีไปอยู่ปทุมธานี พายเรือพาลูกสาวหนีว่าที่พ่อตาแม่ยาย แต่
ญาติฝ่ายเศรษฐีทราบ ไปบอกผู้เป็นว่าที่พ่อตา คณะญาติ และหัวนักเลงบริวารว่าที่พ่อตา นำเรือเครื่องกวดติดตามโดยทันที
หนุ่มพร้อมเห็นจวนตัว คงไม่แคล้วถูกพรากกันแน่ไม่คนรัก ก็ชีวิตของตน จึงได้อาราธนาถึงหลวงปู่ นำผ้าแดงผืนนั้นคลุมศรีษะตนเองไว้ ภาวนาถึงหลวงปู่อย่างมั่นคง เมื่อบิดามารดาของสาวคนรัก และคณะติดตามมาถึงเห็นในเรือมีแต่ลูกสาวคนเดียว ไม่เห็นหนุ่มพร้อม ไต่ถามบุตรสาวก็บอกว่ามาพายเรือเล่นไม่ได้ไปไหนกับใคร สายตาทุกคู่เห็นเป็นอย่างนั้น และด้วยจะอานุภาพอันใดของผ้ายันต์หลวงปู่ไม่ทราบได้ ดลบันดาลให้ความสงสัยของคณะผู้ติดตามหา ทุกคนหายไปหมด เพียงแต่สั่ง ว่าอย่าไปไกลนัก จะพายเรือเล่นก็ตามใจ จึงพากันกลับไปด้วยความโปร่งใจ
นับแต่วันนั้น หนุ่มพร้อมจึงได้พาคนรักไปอยู่ลาดหลุมแก้ว เมื่อทราบว่าลูกสาวตนหายแน่นอนแล้ว ผู้เป็นบิดา จึงเร่งออกติดตามหา สืบข่าว สืบชัดว่าไปอยู่กินกับหนุ่มพร้อม ที่ปทุมธานีเสียแล้ว จึงได้ไปฟ้องหลวงปู่ ว่าศิษย์หลวงปู่พาลูกสาวของตนหนีไป
บิดามารดาของหญิงสาวนั้น ก็นับถือบูชาหลวงปู่ด้วยศรัทธาสุดหัวใจ ได้ตัดพ้อหลวงปู่
หลวงปู่ใช้ให้ศิษย์ไปรับหนุ่มพร้อมกับคนรักให้มาพบท่าน พอทุกๆคนพร้อมหน้ากัน หลวงปู่ก็ถามหนุ่มพร้อม หนุ่มพร้อมสารภาพ หญิงก็สารภาพว่ารักกัน
หลวงปู่ไม่ทราบจะว่าอะไรหนุ่มพร้อม หันไปถามเศรษฐีผู้เป็นพ่อว่า ” จะเอาอย่างไรกับมัน”
บิดามารดาหญิงสาว เห็นถึงขั้นนี้แล้วก็บอกว่า
” ถ้ามันรักกัน มันเลี้ยงดูกันได้จริงๆ ก็จะยกให้มันไปเพราะมันรักกัน ”
หลวงปู่ก็ถามหนุ่มพร้อมว่า
” เอ็ง รักลูกเขาจริงหรือ ให้รับปากบอกความจริงต่อหน้าพ่อแม่เขา หนุ่มพร้อม ให้คำสัตย์ต่อหน้าหลวงปู่และทุกๆคน บิดามารดาของหญิงสาวเลยบอกยกให้ต่อหน้าหลวงปู่ และขอให้หลวงปู่ให้พรแก่ลูกเขยลูกสาวของตนด้วย หลวงปู่จึงได้เอาสายสินธ์ปลุกเสกผูกข้อมือให้หนุ่มสาวแล้วประพรมน้ำมนต์ให้ศีลให้พร ให้ร่ำให้รวยให้รักกันมั่นคง อยู่กินกันจนแก่จนเฒ่า
คำอวยพรหลวงปู่เป็นเช่นนั้นจริง
หนุ่มพร้อม และภรรยาภายหลังเป็นผู้มีฐานะดีที่สุดใน เขตจังหวัดปทุมธานีทีเดียว เรื่องนี้หลวงพระสมุห์ชาลี อันเป็นที่เคารพของข้าพเจ้า เป็นผู้บันทึกไว้ เนื่องด้วยอาของท่าน เป็นเขยปู่พร้อม และท่านเองยังได้คัดลอกยันต์ลงผ้าแดงลายมือหลวงปู่เก็บไว้
หลังจาก ปู่พร้อมท่านเสียชีวิตลง ภายหลังผ้าแดงผืนนั้น ตกทอดมาอยู่กับครูสวยศิษย์คุณปู่ทัน(โยมพ่อหลวงพ่อพระสมุห์ชาลี)
ครูสวย ปราณบุรี หรือ อาจารย์สวย สามร้อยยอด (ตามแต่คนจะเรียก)
เมื่อได้รับผ้าแดงของหลวงปู่ ตกทอดมาจากปู่พร้อม เวลาทำสมาธิวิปัสสนา แกใช้คลุมศรีษะนั่งภาวนาทําให้สําเร็จตาทิพย์หูทิพย์เบื้องต้น ใครเอาพระใส่ห่อกระดาษมาให้ตรวจ นั่งภาวนาสักประเดี๋ยว ไม่เกิน ๒ นาที สามารถบอกได้ถูกต้องว่าพระที่อยู่ในห่อนั้น เป็นพระอะไรแท้หรือเทียม เห็นกระทั่งตะกรุดต่างๆ ว่าลงด้วยยันต์อะไร ผู้ไม่เชื่อถึงกับคลี่พิสูจน์ ปรากฏลงยันต์แบบนั้นจริง ตามที่ครูสวยบอกไว้
เรื่องนี้ข้าพเจ้าเคยสอบทาน กับคุณลุงปรีชา ผู้เป็นศิษย์ปู่ทัน ด้วยตอนแรกคุณลุงนั้นก็ไม่เชื่อ เคยทดลองครูสวย โดยนำพระเครื่อง ห่อกระดาษ ไปให้ครูสวยดู ครูสวยก็ตอบถูก แต่ยังไม่ปลงใจเชื่อมากนัก อีกอาทิตย์จึงนำไปให้ท่านดูอีก โดยเป็นพระองค์เดิมที่ห่อมิดชิด ยังไม่ทันจะควักออกมาให้ดู ครูสวย เอ่ยออกมาก่อนว่า ” จะให้ดูอะไรอีก องค์เดิมกับที่ให้ดูเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว”
คุณลุงปรีชา ท่านจึงเชื่อตั้งแต่นั้นมา ครูสวยเก่งทางนั่งทางใน และเป็นผู้สร้างตํานานตะกรุดโสฬสมหามงคลในชั้นศิษย์ให้ระบือไกล ลงตะกรุด ให้ทหารอาสาสมัครไปรบสมรภูมิทุ่งช้างเชียงคาน จังหวัดน่าน เหยียบกับระเบิดฝ่ายตรงข้าม ตัวลอยละล่อง ปืนหักแตกกระจุยกระจาย ถูกยิงซ้ำอีกถึงสลบ กำลัง
เสริมได้ช่วยยิงไล่ศัตรู นำพาออกมาได้ นำส่งโรงพยาบาล มีแค่รอยไหม้จากกระสุนปืนตามตัวทั่วไปหมด ไม่เข้า ไม่หัก แค่จุก รอดชีวิตมาได้หนําซํ้าอาสาสมัครที่โดนรัศมีระเบิดไปด้วย ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด เหตุการณ์นั้น วิทยุทหารประกาศสรรเสริญคุณอาจารย์สวยภาคกลางคืนราวปี ๒๕๑๖ ประชาชน แทบทุกจังหวัดได้ฟังทั่ว นี่คือ อภินิหาร อานุภาพแห่งตะกรุดตำรับหลวงปู่ใหญ่
ปัจจุบันตะกรุดครูสวย ไม่ต้องสืบ หาได้ยาก เขาขายเป็นของหลวงพ่อทองสุข กันหมด ยกเว้นรู้จากที่มากันจริง ในวงศิษย์ สมัยหลวงพ่อท่านยังอยู่ท่านตั้งราคาให้บูชาสูงพอสมควร ตามรู้คุณค่า
เมื่อครูสวยถึงแก่มรณะกรรมตามกฎธรรมชาติ ผ้าแดงนั้น ตกทอดมาสู่ตระกูลปู่สอน ท่านผู้สืบต่อผ้าแดงวิเศษจากอาจารย์สวยอาราธนาผ้าแดงคลุมศรีษะ นั่งสมาธิภาวนา เห็นวัดสะพานสูงโดยทุกๆเขตพื้นที่ ทั้งที่ท่านไม่เคยไปเลย ท่านให้คนพาไปวัดสพานสูง เพื่อพิสูจน์ ว่าจริงตามที่เห็นหรือไม่
ทุกๆสิ่งตลอดไปรอบบริเวณวัดสพานสูง ลูกศิษย์ปู่ทัน ที่ต้นทางไปบ่อย แต่ไม่เคยดู ไม่เคยทราบ เอ่ยปากสรรเสริญว่าอัศจรรย์นัก
นั่งเห็นได้ชัดเจนดีกว่าตัวเขาเองมากมาย ไปบ่อยแต่รู้ไม่ทั่วเขตวัด เป็นเรื่องวิเศษแปลกประหลาด อีกเรื่องหนึ่ง พูดไปเขาจะพากันว่าเพ้อเจ้อเสีย
อานุภาพ ความวิเศษแห่งผ้ายันต์แดงผืนนี้ คงไม่มีเพียงเท่านี้ แต่คงมีอะไรกว้างขวางกว่านี้อีกมาก ปัจจุบันลูกหลานในตระกูลยังคงเก็บรักษาไว้อย่างดี เป็นอนุสรณ์ มรดกล้ำค่าสำคัญของหลวงปู่ ที่ส่งต่อจากรุ่น สู่รุ่น ต่อไป ก็ขอบันทึกไว้ให้อ่านกัน เพื่อมิให้สูญหายไปตามกาลเวลา
ตามที่ข้าพเจ้าพอได้ยินได้ฟังจากหลวงพ่อ และผู้หลักผู้ใหญ่คนเก่าๆผู้มีอายุมาบ้าง จะเห็นตามหรือเห็นต่างอย่างไรนั้น ก็ขอให้เป็นการใช้วิจารณญานในเรื่องความเชื่อของบุคคล อย่างน้อยความวิเศษของผ้ายันต์ผืนนี้ ก็เป็นแมมโมรี่บันทึกเรื่องราวมาสี่ชั่วอายุคน ให้ผมถ่ายทอด คุณได้รับฟัง ประจักษ์โดยทั่วกันแล้ว
ที่มา หนังสือพระราชเพลิงศพ ครูทัน รุจิเรข