หลวงปู่เจียม อติสโย (พระครูอุดมวรเวท) ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์แห่งอีสานใต้องค์หนึ่งที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นสุดยอดพระเกจิผู้เข้มขลัง พุทธาคมแก่กล้า เจ้าของตะกรุดคู่อันโด่งดัง จนเป็นที่กล่าวขานและยอมรับในหมู่ทหารปฏิบัติหน้าที่ตามแนวชายแดนตลอดทั้งบรรดาศิษยานุศิษย์ และญาติโยมที่รู้จักกันทั่วไป พระผู้เป็นที่ศรัทธาของพระราชาราชินี
หลวงปู่เจียม ท่านเกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2454 ณ บ้านดองรุน ต.ปะเตียยเนียง อ.มงคลบุรี จ.พระตะบอง ประเทศกัมพูชา หลังจากอุปสมบทศึกษาสรรพวิชาต่างๆตามคณาจารย์ผู้เลื่องชื่อในด้านวิชาอาคม ฝากตัวเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวาง ธัมมโชโต พระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อเปราะ พุทธโชติ วัดสุวรรณรัตนโพธิวนาราม เพื่อคอยปัดเป่าทุกข์ให้ชาวบ้านจังหวัดสุรินทร์ หลังจากนั้นท่านออกเดินธุดงค์ ปลีกวิเวกตามถ้ำ ป่าเขาต่างๆ ได้พบกับพระอาจารย์หลายท่านในระหว่างเดินธุดงค์ ได้สนทนาธรรมและเรียนรู้วิธีการปฏิบัติสมาธิภาวนาจากพระอาจารย์เหล่านั้นนานถึง 13 ปี
ท่านได้จัดสร้างวัตถุมงคลขึ้นครั้งแรกเป็นตะกรุดโทนลักษณะม้วนแผ่นทองสอดสายยางร้อยกับสายร่ม และผูกห้อยพระแก้วมรกตและเหรียญรูปเหมือน ปรากฏว่าผู้ที่ครอบครองวัตถุมงคลของหลวงปู่มีประสบการณ์ปาฏิหาริย์ จนทำให้มีประชาชนจำนวนมากทราบกิตติศัพย์แห่แหนไปร่วมทำบุญกันอย่างเนื่องแน่น โดยชาวบ้านนิยมผูกห้อยตะกรูดโทนของหลวงปู่ไส้ในพาหนะส่วนตัวเพื่อความเป็นสิริมงคล
อีกทั้งยังกราบขอให้หลวงปู่เจียมอาบน้ำมนต์ให้เพื่อ เสริมสิริมงคล ถอดถอนคุณไสย ด้วยพุทธคุณที่เด่นของท่านในเรื่องเมตตามหานิยมและแคล้วคลาดภยันตราย ในแต่ละวันจะมีคนทั่วทุกสารทิศหลั่งไหลไป ทั้งเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจกราบนมัสการขอให้ท่านเขียนตะกรุดโทนแขวนคอ ลงเหล็กจารในแผ่นทอง สวมใส่เป็นขวัญกำลังใจในการออกไปรับใช้ชาติในต่างแดน เช่น เวียดนาม ลาว เขมร ประสบการณ์มากมายสำหรับเจ้าหน้าที่ที่มีของขลังไว้ติดตัว
ประสบการณ์ความเหนียว
ท่านได้ละสังขารอย่างสงบเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2549 รวมสิริอายุได้ 103 ปี สรีระสังขารไม่เน่าเปื่อยของท่านถูกบรรจุไว้ในโลงแก้วเพื่อให้สาธุชนได้มากราบไหว้บูชา
คาถาหลวงปู่เจียม อติสโย มหาลาโภ นะโม (3จบ)
มหาลาภัง ภะวันตุเตฯ
โสมานะ กะริโห
อิสะวาสุ สุสะวาอิ
สะวาอิสุ หัตสะแท